یادداشت های یک پسر

چهار سال از پستِ آخرین سال مدرسه من گذشته یکی از پر بازدید ترین پست های وبلاگ منه همچنان من به طور رسمی وارد سال آخر دانشگاهم شدم دانشگاهی که به قول پدرم یه بار به عنوان آشخور واردش شدم و یه بار دیگه به عنوان ارشد و ریش سفید توی روزایی که معلوم نیست قراره چی بشه و غم و خشم سراسر وجود همه مون رو گرفته  از خودم بخوام بگم؛ هیچ خبری از اون ذوق و اشتیاق و انرژی ای که توی اون پست چهار سال پیشم داشتم در من نیست بیشتر از هر زمان دیگه ای از رشته و دانشگاهی که رفتم متنفر و پشیمونم از یه طرف دیگه نمیخوام این یه سال تموم شه چون اول از همه من واقعا آماده معلم شدن نیستم بعدش هم به خاطر کرونا نتونستم زیاد زندگی دانشجویی و خوابگاهی رو تجربه کنم، دور از خونه باشم، موقتا هم که شده مستقل باشم، از این فرصت 4 ساله استفاده کنم و خوش بگذرونم و کاش این دو ترم آخر کش بیاد و هیچوقت تموم نشه